พร้อมแล้วจ้า...

ผมดู AQI (ดัชนีคุณภาพอากาศ) แบบเรียลไทม์จากรายงานของสถานีอุตุนิยมวิทยาลำปาง...

 

 

อยากรู้จังว่าชีวิตตาแก่คนนึงเช่นผมจะมีโอกาสได้อยู่กับธรรมชาติอันมีอากาศบริสุทธิ์ให้หายใจ มีท้องฟ้าสดใสให้แหงนหน้าถ่ายภาพ มีต้นไม้ใบหญ้าและดอกไม้นานาพันธุ์ให้ทัศนา ไปทางใดก็เห็นแต่รอยยิ้มเปี่ยมเมตตาและดวงตาใสซื่อของผู้คนรอบกาย...ได้อีกนานแค่ไหน????  ฤาว่าใกล้วาระที่ธรรมชาติลงโทษพวกเราแล้ว?

 

คิดถึงภาพรถตู้ของคณะแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งวิ่งมารับศพผู้บริจาคกลับไปเป็นอาจารย์ใหญ่... ผมอยากเป็นหนึ่งในผู้โดยสารที่จะนอนไปบนนั้น อย่างไร้ทุกข์ ไร้ความเจ็บปวด หมดซึ่งความเป็นห่วงหวงแหนในสมบัติพัสถานใด ๆ ทั้งสิ้นทั้งปวง...

 

 

มาเถอะครับ มาไว ๆ ผมทำใจพร้อมแล้ว!!