"อนิจฺจา วต สงฺขารา สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ" ผมก็คิดถึงสังขารธรรมข้อนี้อยู่เสมอ แต่ไม่คิดเลยว่า "Deja" หรือ "เดช" เพื่อนศิลปินซึ่งมีอายุน้อยกว่าผมแค่ 2 ปีจะจากไปอย่างกะทันหันเมื่อปลายปีที่แล้ว

หลังจากที่พี่สิทธิ์จากไป ก็ไม่ได้จัดเก็บหรือเปลี่ยนแปลงข้าวของในห้องของเขา ยังคงปล่อยทิ้งไว้เหมือนเดิม เวลาเดินผ่านไปมาผมก็มักจะคิดถึงและพูดเบา ๆ กับพี่เค้า วันก่อนนำรูปภาพเก่า ๆ ออกมาดู เห็นแล้วก็อดคิดถึงไม่ได้ ชีวิตจริงแท้ไม่แน่นอน...ผมปฏิเสธไม่ได้!

ขณะเดินทางไกล...ผมมักมีหนังสือ "คู่มือมนุษย์" ติดเป้ไปด้วย ว่างจากกิจกรรมใด ๆ ผมก็จะหยิบขึ้นมาอ่าน

"เท่านี้หรือคือ....ชีวิต" สิ้นลมแล้ว...ร่างของเดชถูกนำไปยังคณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลมหาราช เชียงใหม่ โดยมิได้มีพิธีการใด ๆ เช่นเดียวกับพี่ชายของผม เขาได้เป็นอาจารย์ใหญ่สมใจตามที่เราได้คุยกันเมื่อพบกันครั้งสุดท้ายที่บ้านห้างฉัตร