วันศุกร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

จากสามเหลือหนึ่ง

 

ช้าวันนี้ตาแก่บ้านห้างฉัตรค้นเจอเบอร์โทรศัพท์ที่ทำให้สามารถติดต่อสอบถามถึงพระพี่ชาย "ท่านเจ้าคุณศรีปริยัติโกศล" ซึ่งอยู่ที่จังหวัดสุพรรณบุรี...

ภาพบรรพบุรุษ

สามพี่น้องจากพ่อประเสริฐก็มีอยู่แค่นี้แหละ... 

ข่าวที่ได้รับทราบคือท่านเจ้าคุณได้มรณภาพไปแล้วตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2 ปีก่อน ผมรู้สึกเสียใจที่ก่อนนี้ตั้งใจว่าจะเดินทางไปเยี่ยมท่านที่สุพรรณบุรี แต่สถานการณ์ยังไม่อำนวย...ได้แต่ผัดผ่อนเรื่อยมา เมื่อพี่ประสิทธิ์เสียชีวิต น้องชายก็คิดว่าจะต้องเดินทางไปสุพรรณบุรีเพื่อเยี่ยมพระพี่ชายและรายงานให้ทราบ แต่ทว่า...ไม่ทันเสียแล้ว! ใบไม้ใบแรกได้ร่วงหล่นลงสู่พื้นกลายเป็นธุลีดินไปก่อนหน้านั้นแล้ว....



หยิบรูปเก่า ๆ ออกมาดู ด้วยรู้ตัวดีว่าเหลืออยู่ตัวคนเดียวแล้ว...

สัญญาณเสียงนับถอยหลังดังอยู่ทุกขณะจิต...ชีวิตผมก้าวย่างสู่ปัจฉิมบทแล้วจริง ๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ภาระกิจสุดท้ายของผม

  แ ทบทุกคืน หลังสามทุ่มผมจะพยายามข่มตาหลับให้ได้ แต่มักจะตื่นขึ้นมากลางดึกตอนตี 2 ตี 3 พร้อมกับความฝันซึ่งจำได้บ้างไม่ได้บ้าง! ก็ได้แต่นอนพ...