วันอังคารที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2566

สานฝันให้เสร็จก่อนไม่ได้ทำ

อแสดงความเสียใจกับการจากไปของ นพ.กฤตไท ธนสมบัติกุล (เจ้าของเพจสู้ดิวะ) ด้วยครับ คุณหมอเป็นคนดีเหลือเกิน ไม่น่าจะจากไปด้วยวัยเพียงแค่นี้เลย...
 
ภาพจาก dailynews.co.th - ขอขอบคุณ

ช่วงนี้มีข่าวคนดี ๆ เสียชีวิตบ่อยครั้ง Deja เพื่อนผู้สร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมไว้ไม่น้อย ก็เพิ่งจะจากไปด้วยโรคหัวใจ!!

 
ผมเองก็พร้อมเสมอที่จะตามเพื่อนไปครับ!  Deja เป็นคนเดียวที่เข้าใจเป็นอย่างดีเมื่ออ่านเรื่องที่ผมเขียนบอกว่าอยากจะปิดฉากตัวเองที่ปล่องภูเขาไปในอินโดนีเซียหรือนิวซีแลนด์  อีกไม่นานผมก็จะตามไป แต่ตอนนี้เมื่อยังมีลมหายใจ ก็ขอสานฝันให้สำเร็จก่อนนะครับ ขอเร่งงานที่ค้างไว้ก่อนออกเดินทางทดสอบสหัสเดชครั้งที่ 4 
 
 
ทำการติดตั้งชั้นวางของในห้องครัว HBH โดยตั้งมั่นในนโยบายใช้ของที่พอหาได้ในบ้าน (บางอย่างถ้าจำเป็นต้องซื้อก็โอเค)  
 
ผมรู้สึกเบื่อตัวเองมาก ๆ ที่ทุกวันนี้ทำงาน DIY ไม่ค่อยไหว จับอะไรมันก็หลุดมือ หาน้อตหาสกรูก็ไม่เจอ วัสดุอุปกรณ์ที่เตรียมไว้แล้วแต่ยังไม่ได้ทำก็หายไป เครื่องไม้เครื่องมือหาไม่เจอก็ปวดหัว เป็นเรื่องของสมองที่เสื่อมลงอย่างเห็นได้ชัด! ถ้า project HBH เสร็จ ...ผมก็ขอวางมือ แล้วหันมาอยู่อย่างสงบ
 
ชั้นวางของใช้ไม้อัดที่เหลืออยู่ เอามาตัดเป็นแผ่น หน้ากว้าง 7 นิ้วได้ 4 แผ่น ต้องซื้อเหล็กฉากจากร้าน DIY ห้างฉัตรมา 4 ชุด ส่วนน้อตและสกรูหาเอา ไม่เหมือนกันก็ไม่เป็นไร! ไม่ต้องไส แค่ขัดกระดาษทรายเพื่อลบเสี้ยนก็พอ เดี๋ยวจะเอาสีน้ำมันกระป๋องเล็กที่มีอยู่มาทา...



ไม่ต้องให้ดีหรอก...ใช้งานอีกไม่กี่ปี ผมก็ไม่ได้ใช้แย้ว!

วันอังคารที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2566

คิดถึงแม่...

9 กันยายน 2566 ใกล้ค่ำแล้ว...ฝนเพิ่งหยุดตก 
 
 
นั่งอยู่หน้าคอมพ์ฯ พยายามอัพเดทบล็อก ขณะรับฟัง Scott พูดในเว็บ Planet X News ไปด้วย รู้สึกเศร้าใจที่ได้ข่าวแผ่นดินไหว 6.8 ริกเตอร์ในโมร็อกโก คร่าชีวิตผู้คนไปเกือบ 700 คน Scott บอกว่าลมสุริยะนับวันจะยิ่งแรงขึ้นเรื่อย ๆ เป็นผลให้เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง พายุเฮอริเคน ภูเขาไฟปะทุ และภัยพิบัติอื่น ๆ พายุ 2 ลูกกำลังก่อตัวมุ่งหน้าผ่าน เปอร์โตริโก สาธารณรัฐโดมินิกัน คิวบา ตรงไปยังไมอามีของสหรัฐอเมริกา (แม้ว่า New York จะอยู่ไกลออกไป ผมก็อดเป็นห่วงเพื่อนจำรัสซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นไม่ได้ ) ตัวผมเองแทบไม่เหลือความกลัวใด ๆ สำหรับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น ...พร้อมเสมอครับ!
 
ภาพจาก planetxnews.org - ขอขอบคุณ

Keep my eyes open... นับวันผมก็ยิ่งประจักษ์ ผมคิดถึงตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ บางครั้งเคยวิตกว่าหากเกิดภัยพิบัติ ผมจะช่วยท่านได้อย่างไร?


คุณแม่จากผมไปเมื่อค่ำวันที่ 18 กันยายน 2540 เกือบครบ 26 ปี ตอนนี้ผมไม่ห่วงอะไรอีกแล้ว แม้แต่ตัวเอง อยากตามท่านไปมากกว่า!

วันจันทร์ที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2566

Me and My Accordion, Just Keep on Cyclin' Home

านแล้วนะที่ผมไม่ได้ดาวน์โหลดวารสารต่างประเทศมาอ่าน วันนี้เลยโหลดมาหนักหน่อย...

 

เล่มแรกที่ผมอ่านเช้านี้คือ Our Canada ฉบับเดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม ๒๕๖๖ 

 

เจอบทความ ใน show case หน้า ๓๐ เขียนโดย John Martin นักกีต้าร์วัย ๖๘ ซึ่งเขียนถึงคุณแม่อายุ ๙๘ นักร้องเพลง country ซึ่งยังคงมีชีวิตอยู่และยังสามารถเล่นกีต้าร์และร้องเพลงได้ อยากให้เพื่อน ๆ อ่านข้อความ STILL STRUMMING ซึ่งเขียนโดย Flora Martin ดังนี้...

STILL STRUMMING!
At 96, I’m not ready for the rocking chair just yet! I have paid my dues many times over, had the privilege of performing overseas during World War II, and I’m still singing and picking on my guitar on both sides of the Canada-U.S. border. My fans and friends know me as “New Brun swick’s favourite daughter.”
I was inducted into America’s Old Time Country Music Hall of Fame in Anita, Iowa, in 2005 by its president, Mr. Bob Everhart. In November 2020, I received a Pioneers Award from Ivan and Vivian Hicks, owners of the New Brunswick Country Music Hall of Fame, another great honour—this one bestowed right here in Canada.
You can check me out on YouTube singing “Me and My Radio, Just Keep on Trucking Home” with the talented Curley McCormick. We had the pleasure of recording that song, which was written by Michael T. Wall and Thomas A. Kuzyk, on our 2003 CD release, “Country to the Bone/The Two M’s in Harmony.” My friend Michael T. Wall (shown above with Flora at the 2020 Pioneers award ceremony) has been a big help in promoting my recordings and career around the world. I first met “The Singing Newfoundlander” back in the ’60s at a Rock Hill Park music festival in Shelburne, Ont. I did not have my guitar with me when I was asked to perform and Michael came to my rescue by lending me his—what a nice guy I thought to myself back then and that impression has never changed. More recently, Michael and his song-writing partner Fay Herridge, also a Newfoundlander, penned a song called “Flora Played a Martin” as a tribute to me and my trusty Martin 12-string. In 2021, Michael recorded the song on Country Roads Records. What an honour! And what a joy to still be part of the country music scene and among such wonderful friends.
ภาพ capture จากวารสาร Our Canada ฉบับเดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม ๒๕๖๖

จากใน YouTube ผมได้ฟัง “Me and My Radio, Just Keep on Trucking Home” ของคุณยายวัย ๙๘ แล้วครับ ขออนุญาตนำมาแบ่งปันกับเพื่อน ๆ ด้วยดังนี้...


คุณลูกอายุเกือบ ๗๐ แล้วยังเล่นดนตรีร้องเพลงกับเพื่อน ๆ วัยเดียวกันได้สบาย

ภาพ capture จากวารสาร Our Canada ฉบับเดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม ๒๕๖๖

วันนี้ตาแก่บ้านห้างฉัตรอยากบอกกับคุณป้ากรองทองว่า เรื่องเวียนหัวของผมเป็นเรื่องเล็ก ตอนนี้ผมมีกำลังใจและเป้าหมายที่ยังจะเดินไปอีกยาวไกล คือเล่นหีบเพลงร้องเพลงกล่อมโลกครับ

Me and My Accordion, Just Keep on Trucking Home อิอิ ขอแก้อีกนิดว่าเป็น Me and My Accordion, Just Keep on Cyclin' Home นะครับ

วันพุธที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2566

เตือนภัยอีกครั้ง (อย่าเพิ่งเบื่อ)

ช้านี้ผมยังคงเห็นแสงทองจากดวงอาทิตย์ที่โผล่พ้นทิวไม้ทางด้านทิศตะวันออก...

 
ดูเหมือนว่าบ้านห้างฉัตรของผมมีไดโนเสาร์เพิ่มมาอีกหนึ่ง ตัวไม่ใหญ่นัก ผมเห็นมันยืนหันหน้าไปทางทิศใต้ (บ้านปันง้าว)
 

ผมกำลังคิดถึงภัยพิบัติซึ่งเชื่อมั่นว่าจะมาถึงดินแดนขวานทองในไม่ช้านี้ พยายามตั้งมั่นอยู่ในความไม่ประมาท แม้จะมิได้เตรียมพร้อมในด้านเครื่องมือเครื่องใช้เพื่อความอยู่รอด (survival kits) อย่างเต็มที่ร้อยเปอร์เซนต์ แต่ใจของผมพร้อมเสมอที่จะเผชิญกับความเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น ไม่กลัววิบัคิภัยใด ๆ แม้กระทั่งความตาย ทุกวันนี้นับถอยหลังอยู่เสมอ แม้ยามเข้านอนหรือตื่นนอนตอนเช้า วันไหนถ้ายังได้เห็นแสงทองส่องฟ้ามากระทบอาคารบ้านลุงน้ำชาก็นับว่าได้รับโบนัสต่ออีกยี่สิบสี่ชั่วโมง!

 

 เห็นภาพข่าวแผ่นดินไหวในอินเดีย ธรณีพิโรธเหมือนโกรธเคืองคนจน ทำให้อาคารบ้านเรือนพังพินาศ

ภาพข่าวจากอินเทอร์เน็ต - ขอขอบคุณ
  
ภาพข่าวจากอินเทอร์เน็ต - ขอขอบคุณ

ผมนึกถึงผนังห้องครัวที่กำลังก่อบล็อก หากแผ่นดินไหวสัก ๖ ริกเตอร์ มันจะแตกร้าวไปถึงไหน?

แผงโซล่าเซลล์จะสั่นไหวแลหลุดร่วง...สิ้นสุดอายุขัยหรือไม่?

"เวียนหัว" ยังคงเป็นอาการที่มารอ เมื่อผมลืมตาลุกจากที่นอนแล้วเดินไปห้องน้ำ แต่ผมก็ไม่กังวล รู้ดีว่าจากนี้ไปเป็นช่วง count down ทุก ๆ เช้าได้รับโบนัสนับเป็นกำไรในชีวิตที่ยืดยาวต่อไปอีกนิด  

 
ผมอยากเป็นนกน้อยมากว่าเจ้าจิงโจ้ผู้น่าสงสาร

ภาพข่าวจากอินเทอร์เน็ต - ขอขอบคุณ

เพื่อน ๆ ที่รักเตรียมตัวให้พร้อมนะครับ วิบัติภัยกำลังใกล้เข้ามาแล้ว!!

คิดถึงพี่ดำรง สุ่นกุล

ผ มเพิ่งโพสต์เรื่อง "จากสามเหลือหนึ่ง" ลง บล็อก countdown ได้ไม่นาน... หลายต่อหลายคน จากผมไปแล้ว วันนี้เจอกระดาษซึ่งพี่ " ดำ...